วันเสาร์ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2554

Delphi : มือใหม่



ตอนที่อาร์มบอกกับผมว่าจะจัดอบรม Delphi พื้นฐานให้กับเพื่อนๆในเครือข่าย เป็นเรื่องที่เราคิดเห็นตรงกันว่าขณะนี้จังหวัดเลยปูพรมการใช้งาน HOSxP PCU ทั้งจังหวัด ซึ่งวิธีการแบบสั่งการต้องทำ ต้องใช้แบบนี้มักจะขาดความยั่งยืนในระยะยาว ถ้าปักหลักมั่นคงก็ดีไป แต่ถ้าการสนับสนุนไม่ดี แรงต้านในใจซึ่งเกิดจากการถูกบังคับให้ใช้ จำใจให้ต้องทำ จะเกิดเป็นความรู้สึกไม่ประทับใจกับการเปลี่ยนมาใช้ HOSxP PCU จังหวัดเลยมีคนที่รู้เกี่ยวกับโปรแกรมนี้ค่อนข้างน้อยครับ ในขณะที่การเตรียมคนสนับสนุนยังทำได้ไม่ดี แต่หลายที่ก็ถูกเปลี่ยนไปใช้ HOSxP กันเสียส่วนใหญ่แล้ว จะเดินหน้าก็ลำบาก จะถอยหลังก็ยิ่งไม่ได้..ระบบรายงานก็ยิ่งไปกันใหญ่ที่หลายฝ่ายในหน่วยงานจะทวงถามไปยัง สสอ.,รพ.สต, แล้วก็สะท้อนหนักๆ กลับมาที่ศูนย์ ICT




การวางแผนพัฒนาคนในเรื่องเกี่ยวกับ Dephi และ การเขียน Report คงต้องเลื่อนมาเร็วกว่ากำหนด การพัฒนากำลังคนด้านนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะสร้างกันได้ง่ายๆ ภายในวันสองวัน..หลังจากจบภาคทฤษฎีก็คงต้องมีให้กลับไปปฏิบัติ และอาศัยการฝึกฝนสม่ำเสมอ แต่บทบาทหน้าที่ของหลายๆ คนที่มาฝึกอบรม ต้องยอมรับว่าไม่ใช่มีงานหน้าเดียว ซึ่งอาจจะทำให้การเรียนรู้ทำได้ไม่ต่อเนื่อง
แต่ถ้าไม่เริ่มก้าวก็คงไม่ไปถึงไหน..ก้าวแรกเมื่อได้ออกเดินแล้ว เราก็คงต้องพยายามให้มีก้าวที่สอง ก้าวที่สามตามมา
หน่วยงานที่ส่งคนมาร่วมอบรมครั้งนี้ มีทั้งในและนอกจังหวัด ใกล้สุดคงเป็น เจษฯ จาก รพ.นาแห้ว และไกลที่สุด คือ นรินทร์ จาก รพ.ป่าบอน จังหวัดพัทลุง.. นอกจากนี้ยังมีเพื่อนร่วมเครือข่ายใหม่อย่างโรงพยาบาลพรเจริญ โต้งและ อี้ นักคอมฝีมือดี จังหวัดหนองคาย ,พี่เข้,โต,ต๋อง และแบงค์ จากสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดเลย, และดับเบิ้ลเอ๋ ..จากโรงพยาบาลเลย

ทีมงานเก่าๆที่ผูกพันธ์กันมานานอย่าง อิ๊ด รพ.เอราวัณ ,ปุ๊ รพ.หนองวัวซอ อุดรธานี ตั้มและตุ๋ม จาก รพร.สว่างแดนดิน ไม่ยอมพลาดงานนี้ และแม้กระทั่งคนใกล้แต่เหมือนไกลอย่าง เบียร์ รพ.ภูเรือ ก็มาร่วมด้วยช่วยกัน.. ซึ้งล้วนเป็นบุคลากรที่มีคุณภาพ ทีี่พยายามเรียนรู้ พัฒนาตนเองตลอดเวลา..

นอกจากเนื้อหาการอบรม Dephi ซึ่งเป็นเรื่องหลักที่จัดอบรมในครั้งนี้ ผมยังได้เพิ่มความรู้เล็กน้อยๆ และมุมมองการใช้ชีวิตของนักคอมพิวเตอร์ีที่แตกต่างกันออกไป และการเรียนรู้ รับรู้กิจกรรมใหม่ๆ นอกจากการนั่งอยู่หน้าคอมเพียงอย่างเดียว สิ่งที่ได้เพิ่มเติมให้ในการอบรมครั้งนี้มีการนำเสนอความรู้เรื่อง ipad เทคโนโลยีที่กำลังฮอตฮิตช่วงนี้ และสอนการเล่นเปียโน..1 to 5 ด้วยแนวคิดที่ว่า ไม่มีใครในโลกนี้ที่เล่นเปียโนไม่ได้ และการขี่จักรยานชมเมืองด่านซ้าย เพื่อให้ลองใช้ชีวิตแบบที่ช้าๆดูบ้าง











การมีชีวิตที่ต้องนั่งอยู่โต๊ะทำงาน คอมพิวเตอร์ คือ เพื่อนรู้ใจที่ใครๆมักจะมองว่าชีวิตนักคอมพิวเตอร์ ส่วนใหญ่ก็มีอยู่แค่นั้น จริงๆแล้วยังมีความสุนทรีย์ในชีวิตอีกมากมายที่นักคอมพิวเตอร์รุ่นใหม่ๆควรได้รับการพัฒนา การยกระดับคุณภาพชีวิตและจิตวิญญาน ลบภาพลักษณ์เดิมๆ ที่คนส่วนใหญ่มักคุ้นเคยคือห้องทำงานที่รกๆ เต็มไปด้วยวัสดุอุปกรณ์กองคอมพิวเตอร์ หลังเลิกงาน คือ การชุมนุมสังสรรค์นั่งเมาท์และเมาอยู่ในวงเหล้าเคล้าควันบุหรี่..

ผมว่า..สมองและฝีมือของทุกคนมีดี เกินกว่าที่จะให้สิ่งไม่ดีเหล่านี้ทำลาย..