วันพุธที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

You'll never walk alone



หลายต่อหลายครั้งที่ผมเชื่อว่า..การเป็น ITMAN ไม่ต่างอะไรกับคนปิดทองก้นพระ เพราะไหนจะต้องยกองค์พระที่หนักแสนหนักขึ้นเพื่อปิดทอง แถมงานนี้ยังไม่ค่อยมีใครเห็น(ใจ)อีกต่างหาก..ถึงเห็นก็แกล้งทำเป็นไม่เห็น(ฮา)

ปัญหาการทำงานที่ถาโถมความคาดหวัง..และคาดคั้นต่อ ITMAN อาจทำให้หลายคนต้องน้ำตาตกในบ่อยๆ..

เหนื่อยก็ยอมรับว่าเหนื่อยเถิดครับ ท้อก็ยอมรับว่าท้อ..ไม่ต้องไม่ฝืนความรู้สึกใด
จงซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกและหัวใจของตัวเอง..
เหนื่อย ท้อ นั่นเป็นเพราะเราทำงานครับ และงานมันหนักมันถึงเหนื่อย..ถึงท้อ
พักสักหน่อยเดี๋ยวมันก็หายเหนื่อย

หายเหนื่อยแล้วลุกก้าวเดินต่อไป..เพราะอย่างไรคุณก็ไม่ได้เดินตามลำพังคนเดียว..

แด่..ITMAN ทุกคนด้วยหัวใจ